Μονή Αγίας Τριάδας Τσαγκαρόλων

Η μονή Αγίας Τριάδας Τσαγκαρόλων κτίστηκε το 1612 από τους Κρητικής καταγωγής μοναχούς Ιερεμία και Λαυρέντιο που ανήκουν στη Βενετσιάνικη ορθόδοξη οικογένεια των Τσαγκαρόλων. Στη θέση της σημερινής μονής παλιότερα υπήρχε εκκλησάκι αφιερωμένο στους Αγίους Αποστόλους. Το 1634 χτίστηκε η εκκλησία της μονής που είναι σταυροειδής με τρούλο. Εντυπωσιακή είναι η πρόσοψη με τους δωρικούς κίονες ενώ έντονη είναι η επίδραση της Ιταλικής αναγέννησης. Χαρακτηριστικό είναι το επιβλητικό καμπαναριό που βρίσκεται πάνω από την είσοδο και χτίστηκε το 1864. Ακόμη υπάρχουν δύο παρεκκλήσια, του Θεολόγου και της Ζωοδόχου Πηγής.
Η μονή κάηκε από τους Τούρκους και έμεινε έρημη για πολλά χρόνια. Οι μοναχοί Καλλιόπιος και Γρηγόριος από το Ακρωτήρι φρόντισαν για την ανακαίνισή της. Το 1892 λειτούργησε ιεροδιδασκαλείο όπου δίδαξαν αξιόλογοι διδάσκαλοι. Διαθέτει βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία και παλαιούς κώδικες καθώς και εικόνες του Σαντοριναίου αγιογράφου Μερκούριο.

Πιο αναλυτικά

Η Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων είναι ένα από τα πιο σημαντικά μοναστηριακά συγκροτήματα του τέλους της Βενετοκρατίας στην Κρήτη με πλούσια προσφορά στην Ιστορία και την Παιδεία της Κρήτης. Βρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς του Σταυρού, στη θέση "Τζομπόμυλος" του ακρωτηρίου Μελέχα. Σύμφωνα με την παράδοση, που επιβεβαιώνεται και από έγγραφα των αρχείων της Βενετίας, κτίστηκε από τους αδελφούς Ιερεμία και Λαυρέντιο ΤΖαγκαρόλους, που καταγόταν από μεγάλη Βενετοκρητική οικογένεια και είχαν ισχυρή επιρροή τόσο στον Ορθόδοξο πληθυσμό, όσο και στους Καθολικούς Βενετούς.

Ο Ιερεμίας ήταν ένας σπουδαίος λόγιος, φίλος του μεγάλου Πατριάρχη Aλεξάνδρειας Μελετίου Πηγά και υποψήφιος ο ίδιος για το θρόνο του οικουμενικού Πατριαρχείου. 'Ήταν κάτοχος της Eλληνικής και Λατινlκής παιδείας, όπως φαίνεται από τα γραφτά του, αλλά και τις δίγλωσσες επιγραφές που σώζονται σε μεγάλο αριθμό στα κτίσματα της Μονής. Η παιδεία του και οι γνώσεις του πάνω στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική της εποχής του είναι φανερές από το ίδιο το συγκρότημα που σχεδίασε και έκτισε και όπου έχουν εντοπιστεί συγκεκριμένες επιδράσεις από το Βερονέζο αρχιτέκτονα του 160υ αιώνα Sebastiano Serlio.
Στη θέση της Αγίας Τριάδας υπήρχε μικρή Μονή, που ανήκε στον ιερομόναχο Ιωακείμ Σοφιανό και η οποία ήταν σε παρακμή μετά το θάνατό του. Για το λόγο αυτό ανατέθηκε από τις Βενετσιάνικες αρχές στον ιερομόναχο της Μονής της Αγίας Kυριακής Ιερεμία ΤΖαγκαρόλο η ανασυγκρότησή της το 1611.
Ο Ιερεμίας αρχίζει την ανοικοδόμηση ενός πολύ μεγάλου συγκροτήματος, που θα συνεχίσει ο αδελφός του Λαυρέντιος μετά το θάνατό του, γύρω στα 1634. Στα 1645 τα Xανιά πέφτουν στα χέρια των Τούρκων και διακόπτονται οι οικοδομικές εργασίες που είχαν φτάσει στη βάση του μεγάλου τρούλου.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Μονή είναι γνωστή ως Selvili Manastir (το Μοναστήρι με τα κυπαρίσσια) και βρίσκεται συχνά σε δύσκολη θέση, όπως μας πληροφορούν τα έγγραφα και οι περιηγητές. Στη μεγάλη ελληνική επανάσταση του 1821 οι μοναχοί φεύγουν χωρίς όμως να προλάβουν να κρύψουν τα πολύτιμα κειμήλια που καίγονται από την πυρπόλησή της, ή αρπάζονται.

Μετά από την επανάσταση η Μονή ανασυγκροτείται και ολοκληρώνονται οι οικοδομικές εργασίες. Στα χρόνια αυτά είχε αποκτήσει μεγάλη κτηματική περιουσία και είχε πολλά εξαρτήματα (μετόχια), ακόμη και στη Σμύρνη. Η μονή από τα έσοδά της συμβάλει στη συντήρηση των Ελληνικών σχολείων των Χανίων, ενώ από το 1892 λειτουργεί Ιεροδιδασκαλείο στα κτίσματα που κατασκευάζονται στην ανατολική πτέρυγα.Μετά από αρκετές περιπέτειες η Μονή εξακολουθεί σήμερα να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στη θρησκευτική και οικονομική ζωή του τόπου.Παράλληλα αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της Κρήτης, για την ανάδειξη του οποίου φροντίζει η αδελφότητα της Μονής.

Η Μονή είναι ένα τετράπλευρο συγκρότημα με το μεγάλο καθολικό στο μέσο της πλακόστρωτης αυλής και τις διάφορες εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης και κατοικίας των μοναχών και των προσκυνητών. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της κλίσης του εδάφους, το δυτικό τμήμα της Μονής κτίστηκε τριώροφο, ή διώροφο εξωτερικά και διώροφο, ή μονώροφο εσωτερικά. Το εξωτερικό τμήμα περιλαμβάνει τα ισόγεια θολοσκέπαστα διαμερίσματα επεξεργασίας και αποθήκευσης λαδιού και κρασιού, ενώ ο χώρος της κυρίως αυλής καταλαμβάνεται από μεγάλη, υπόγεια δεξαμενή, για τη συγκέντρωση του νερού της βροχής από τα γύρω κτίσματα.

Στην κύρια είσοδο της Μονής οδηγεί μια μεγαλοπρεπής κλίμακα, στο τέρμα της οποίας σχηματίζεται ένα επίπεδο. Το θύρωμα έχει ως πρότυπό του σχέδιο του Sebastiano Serlio δουλεμένο στη ντόπια πέτρα. Στο ελαιοτριβείο και την κρασαποθήκη οδηγούν δύο τοξωτές είσοδοι, ενώ μια άλλη κάτω από την κλίμακα οδηγεί σε θολωτό χώρο με κρήνη για το πότισμα των Ζώων .Η πρόσοψη της Μονής είναι διαμορφωμένη με αυστηρή γεωμετρική διάταξη, σύμφωνα με τις αισθητικές προτιμήσεις του Μανιερισμού, αλλοιώνεται όμως κάπως από προσθήκες των χρόνων της Τουρκοκρατίας. Τη νότια πλευρά της δυτικής πτέρυγας καταλαμβάνει η μεγάλη αίθουσα της κοινής τράπεζας και τη βόρεια το παλαιό ηγουμενείο, σήμερα βιβλιοθήκη. Από την κύρια είσοδο προ- χωρούμε στη μεγάλη αυλή, όπου κυριαρχεί ο εντυπωσιακός όγκος του καθολικού με την από λαξευτή πέτρα πρόσοψη. Τα κελιά των μοναχών είναι διαταγμένα στις τρεις πτέρυγες της Μονής, ενώ το νεώτερο διώροφο ηγουμενείο βρίσκεται στο κέντρο της νότιας πτέρυγας. Δυο ακόμη πλάγιες είσοδοι οδηγούν στην αυλή. Στο ανατολικό άκρο της νότιας πτέρυγας βρίσκεται το διώροφο κοιμητηριακό συγκρότημα με το οστεοφυλάκιο στο ισόγειο και το κομψό εκκλησάκι του Χριστού στον όροφο.

Η μεγάλη εκκλησία της Αγίας Τριάδας ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του τρίκογχου με τρούλο και παρεκκλήσια στο ισόγειο και τον όροφο. Η κάτοψη ακολουθεί την τυπική αγιορείτικη παράδοση, ενώ τα μορφολογικά στοιχεία συνδέονται με τη δυτική αρχιτεκτονική, καθώς μάλιστα στην περίοδο αυτή υπάρχει πολιτιστική προσέγγιση των Ορθόδοξων της Κρήτης, όπως φαίνεται και από τις επιδράσεις και στον τομέα της εκκλησιαστικής Αρχιτεκτονικής. Οι τρούλοι του ναού και των πάνω παρεκκλησίων κατασκευάστηκαν μετά το 1830, όταν δόθηκε από τι τουρκικές αρχές η άδεια να ολοκληρώσουν το ναό.
Από τον αρχικό διάκοσμο σώζονται τα τέμπλα των ισόγειων παρεκκλησιών , ενώ το τέμπλο, οι εικόνες και γενικά ο εξοπλισμός του ναού χρονολογείται γύρω στα μέσα του 190υ αιώνα. Το ξυλόγλυπτο, επιχρυσωμένο τέμπλο είναι ενδιαφέρον με την καλής ποιότητας δουλειά, που ακολουθεί την καλή παράδοση που υπήρχε στην Κρήτη με στοιχεία λαϊκού μπαρόκ. Οι περισσότερες από τις εικόνες του τέμπλου μπορούν να αποδοθούν στον καλό Ζωγράφο της εποχής Μερκούριο από τη Σαντορίνη, που ακολουθεί καλά πρότυπα της μεταβυζαντινής τέχνης.

Σε τρεις συνεχόμενους χώρους δίπλα στην κύρια είσοδο έχει διαμορφωθεί ένα μικρό σκευοφυλάκιο-έκθεση με τις εικόνες και τα άλλα κειμήλια που έχουν απομείνει στη Μονή από τις επανειλημμένες καταστροφές και δείχνουν το μεγάλο πλούτο που υπήρχε αρχικά. Από αυτά ξεχωρίζει χειρόγραφο ειλητό του 120υ αιώνα, εικόνες του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου (160ς αιώνας), του Αγίου Νικολάου (170ς αιώνας), καθώς και οι εικόνες του 'Ενθρονου Χριστού, της Ζωοδόχου πηγής και της Δευτέρας Παρουσίας (1635 -1645), έργα που αποδίδονται στο γνωστό Χανιώτη Ζωγράφο, τον Εμμανουήλ Ιερέα Σκορδύλη. Ακόμη η συλλογή περιλαμβάνει το "κτητορικό" επιτραχήλιο του 170υ αιώνα, επιγονάτιο, και ωμοφόρια του 180υ αιώνα, καθώς και άμφια του 190υ. Επίσης υπάρχει μια σειρά από ξυλόγλυπτους, ασημοδεμένους σταυρούς ευλογίας, ασημένια εκκλησιαστικά σκεύη. Τέλος υπάρχει μια σειρά από νεώτερα χειρόγραφα και παλαίτυπα βιβλία, ενώ άλλα φυλάσσονται και στη βιβλιοθήκη.

​​počítáno než si ji ​​koupili, a to nejen proto, že je ​​písemných na obalu viagra 25mg pamatovat vzít v podobě, v níž se ​​nachází. Nic s tableta ne.