Αρχιτεκτονική Χανίων

ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ

 

Δημοτική Αγορά


Στα νότια της Παλαιάς Πόλης, στην περιοχή του προμαχώνα Πιταφόρα της ενετικής οχυρωμένης πόλης των Χανίων βρίσκεται η Δημοτική Αγορά. Σε σχήμα σταυρού με πόρτες σε κάθε απόληξή του, σχεδιάστηκε με πρότυπο την κλειστή αγορά της Μασαλίας. Η Δημοτική Αγορά συνδυάζει επίσης μορφολογικά στοιχεία του ύστερου νεοκλασικισμού. Θεμελιώθηκε στις 14 Απριλίου 1911 από το δήμαρχο Μανώλη Μουντάκη και εγκαινιάστηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1913 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο πλαίσιο των εορτασμών της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Στο εσωτερικό της υπάρχουν πάνω από εβδομήντα καταστήματα τροφίμων, λαχανικών, ποτών και βοτάνων.

Δημοτικός Κήπος


Ο Δημοτικός Κήπος, έργο του Ρεούφ πασά, που σχεδιάστηκε το 1870 με βάση ευρωπαϊκά πρότυπα, βρίσκεται στα νοτιανατολικά της Παλαιάς Πόλης, ανάμεσα στις οδούς Α.Παπανδρέου (πρώην Δημοκρατίας) και Τζανακάκη. Λέγεται ότι ο ίδιος ο πασάς επέβλεψε και επιμελήθηκε τη δενδροφύτευση του, τότε ονομαζόμενου, Μπαξέ. Στη βορειοανατολική πλευρά του ορθώνεται το Ρολόϊ της πόλης, κτίσμα του 1924-27 με ιδιόμορφη τριμερή διάρθρωση: βάση, κορμός, του οποίου οι πλευρές συγκλίνουν προς τα πάνω, και στέψη που διαμορφώνεται σε κυκλικό περίπτερο. Ο Κήπος διαθέτει ένα μικρό ζωολογικό κήπο, αναψυκτήριο, παιδική χαρά και βιβλιοθήκη, καθώς και θερινό κινηματογράφο όπου προβάλλονται ταινίες τέχνης και διοργανώνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Δικαστικό Μέγαρο


Νοτιοανατολικά της Παλαιάς Πόλης βρίσκεται η Πλατεία Δικαστηρίων ή Πλατεία Ελευθερίας, όπου δεσπόζει άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Εδώ βρίσκεται το Δικαστικό Μέγαρο, επιβλητικό κτίριο του 19ου αιώνα όπου σήμερα στεγάζονται τα Δικαστήρια και η Νομαρχία Χανίων. Το μέγαρο, που άρχισε να κτίζεται στα τέλη της Τουρκοκρατίας, προοριζόταν για στρατιωτικό νοσοκομείο. Απαρτίζεται από πτέρυγες που συνθέτουν ένα ελεύθερο ορθογώνιο και δημιουργούν εσωτερικό αίθριο. Έπειτα από την πυρκαγιά του 1936, το κτίριο ανακαινίστηκε και συγχρόνως προστέθηκε τρίτος όροφος.

Χαλέπα


Η συνοικία Χαλέπα, στα ανατολικά της Παλαιάς Πόλης, είναι γνωστή για τα νεοκλασικά αρχοντικά της. Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού ήταν τόπος όπου κατοικούσε και παραθέριζε η άρχουσα τάξη της πόλης των Χανίων. Τα γνωστότερα κτίρια είναι τα εξής:
Η κατοικία του Ελευθερίου Βενιζέλου, η οποία ολοκληρώθηκε από τον πατέρα του Κυριάκο το 1880 και οφείλει τη σημερινή της μορφή στη ριζική ανακαίνισή της το 1927 υπό την επίβλεψη του ίδιου του Βενιζέλου. Έχει ευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά στοιχεία της εποχής, αν και κατά την ανακαίνισή της αφαιρέθηκε το εξωτερικό μεσημβρινό κλιμακοστάσιο, για να αντικατασταθεί με ανοικτό εξώστη στον όροφο και προστατευμένη είσοδο στο ισόγειο.
Το παλάτι του Αρμοστή της Κρήτης, πρίγκιπα Γεωργίου, είναι νεοκλασικό κτίριο του 1882 με διακοσμητικές ταινίες, κόγχες, γείσο και στηθαίο με γλάστρες.
Το προξενείο της Ελλάδας, κτισμένο στα τέλη της Τουρκοκρατίας με έντονα νεοκλασικά χαρακτηριστικά.
Η παλιά Γαλλική Σχολή, η οποία ήταν αρχικά η γυναικεία Μονή του Αγίου Ιωσήφ και σήμερα στεγάζει μέρος του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Η εκκλησία της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής (1901),κτισμένη σε ρωσοβυζαντινό ρυθμό. Παραχωρήθηκε στο Δήμο Χανίων το 1909 από το Μεγάλο Δούκα Γεώργιο προς τιμήν της γυναίκας του.

ΔΗΜΟΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ


Στο ερημονήσι της Ήμερης Γραμβούσας, και σε απόκρημνο βράχο ύψους 137μ., σώζονται τα ερείπια ενετικού οχυρού. Κτίστηκε αρχικά τα έτη 1579-1582, αλλά καταστράφηκε από κεραυνό που έπεσε στην πυριτιδαποθήκη του το 1588. Ξανακτίστηκε το 1630. Η φυσική του οχύρωση συντέλεσε στο να μείνει απόρθητο και να παραμείνει, μαζί με τα κάστρα της Σητείας και Σπιναλόγκας, ένα από τα τρία φρούρια υπό ενετική κατοχή μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Τούρκους. Ωστόσο, το φρούριο περιήλθε στην οθωμανική επικράτεια το 1692 εξ αιτίας της δωροδοκίας του Ενετού διοικητή. Η Ημερη Γραμβούσα ήταν το 1825 η πρώτη περιοχή της Μεγαλονήσου που ελευθερώθηκε από τον οθωμανικό ζυγό όταν Κρήτες, προσποιούμενοι ότι είναι η νέα φρουρά, εισήλθαν στο κάστρο και το κατέλαβαν.

ΔΗΜΟΣ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ


Ενετικό κάστρο Παλαιοχώρας (Castel Selino)
Στη χερσόνησο της Παλαιοχώρας σώζονται τα ερείπια ενετικού κάστρου, του Castel Selino, από το οποίο λέγεται ότι έλαβε η επαρχία το όνομά της, πριν από τη σημερινή ονομασία Πελεκάνου, από τον ποταμό που τη διασχίζει. Πρωτοκτίστηκε το 1278-82 από τον τότε διοικητή της Κρήτης δούκα Marino Gradenigo με σκοπό την εδραίωση της ενετικής κυριαρχίας στην περιοχή και τον έλεγχο των δύο κόλπων εκατέρωθεν της χερσονήσου. Κατά την εξέγερση των Κρητών το 1332 καταστράφηκε, για να ξανακτιστεί από τους Ενετούς το 1334, εποχή κατά την οποία ίδρυσαν νέο εμπορικό οικισμό που ονομάστηκε Βούργος. Το φρούριο κυριεύεται και καταστρέφεται εκ νέου το 1539 κατά την επιδρομή του πειρατή Χαϊδερίν Μπαρμπαρόσα. Κτίζεται και πάλι από τους Ενετούς το 1595 με οχυρωματικούς πύργους και στο εσωτερικό του οικοδομούνται στρατώνες, κατοικίες αξιωματούχων, δεξαμενές και εκκλησία. Το κάστρο κατελήφθη από τους Τούρκους το 1653. Σήμερα διατηρούνται σε σχετικά καλή κατάσταση ο τετράπλευρος περίβολος του κάστρου και μερικά ερείπια των κτισμάτων στο εσωτερικό του.

ΔΗΜΟΣ ΣΟΥΔΑΣ

 

Ιντζεντίν


Ο Τούρκος διοικητής της Κρήτης, Ρεούφ πασάς, κατασκεύασε το 1867 το κάστρο που φέρει το όνομα του γιου του Ιντζεντίν, με σκοπό την ενίσχυση της άμυνας των Χανίων, έδρας της τουρκικής διοίκησης. Εξωτερικά το κάστρο διατηρεί την αυθεντική αρχιτεκτονική του. Εσωτερικά όμως έχει υποστεί πολλές φθορές και σημαντικές οικοδομικές επεμβάσεις λόγω της πρόσφατης χρήσης του. Το κάστρο, γνωστό και με το όνομα «Καλάμι», χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1971 ως χώρος φυλάκισης πολιτικών κρατουμένων.

Φρούριο Σούδας


Στο νησάκι Σούδα, οι Ενετοί κατασκεύασαν κατά τα έτη 1570-1573 ισχυρό φρούριο με σκοπό την προστασία του κόλπου από τις συχνές πειρατικές επιδρομές. Ο οχυρωματικός περίβολος του φρουρίου κύκλωνε όλο το νησί, ώστε να είναι πραγματικά απόρθητο. Οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να το κατακτήσουν και παρέμεινε στα χέρια των Βενετών μισό αιώνα μετά την κατάληψη της Κρήτης. Περιήλθε στους Τούρκους με τη Συνθήκη του 1715.
Το φρούριο περιλάμβανε την κατοικία του εκάστοτε αξιωματούχου, στρατώνες, μητρόπολη, δεξαμενές νερού, καθώς και αποθήκες τροφίμων και πολεμοφοδίων.

ΔΗΜΟΣ ΣΦΑΚΙΩΝ

 

Κάστρο Σφακίων


Στη Χώρα Σφακίων σώζονται τα ερείπια του ενετικού φρουρίου Sfacia ή Sfachia του 15ου-16ου αιώνα, που έδωσε το όνομά του σε όλη την περιοχή.

Φραγκοκάστελλο


Ανατολικά της Χώρας Σφακίων, σε απόσταση 11χλμ. περίπου, βρίσκεται το Φραγκοκάστελλο (Castel Franco), ένα από τα ωραιότερα κτίσματα των Ενετών.
Οικοδομήθηκε το 1371 σε απομονωμένη παραλία για προστασία τόσο από τις επιδρομές των κουρσάρων όσο και από τις εξεργέσεις του Κρητών. Είχε ορθογώνιο σχήμα με τετράγωνους πύργους σε καθεμία από τις γωνιές του. Για την ανέγερσή του λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε οικοδομικό υλικό από αρχαία πόλη. Πάνω από την πύλη του σώζονται το ανάγλυφο λιοντάρι του Αγίου Μάρκου και βενετσιάνικα στέμματα, ενώ στο εσωτερικό του υπάρχουν κτίσματα και πολεμίστρες από την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Επί Τουρκοκρατίας το φρούριο κατακτήθηκε το 1828 από Κρήτες αγωνιστές υπό την ηγεσία του Χατζημιχάλη Δαλιανή. Κατά την επταήμερη πολιορκία του από τα στρατεύματα του Μουσταφάμπεη σκοτώθηκαν ο Δαλιανής και 350 άνδρες του, και καταστράφηκε ένα μεγάλο τμήμα του φρουρίου, καθώς και οι πύργοι του. H πολιορκία λύθηκε με τη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής. Το Φραγκοκάστελλο επισκευάστηκε από τους Τούρκους το 1866 και διατηρείται σε σχετικά καλή κατάσταση.
Σύμφωνα με την παράδοση κάθε χρόνο, στην επέτειο της μάχης του Φραγκοκαστέλλου (17 Μαΐου) και μέχρι τις αρχές Ιουνίου τα πρωινά πριν από την ανατολή του ήλιου εμφανίζονται οι Δροσουλίτες. Είναι μαύρες σκιές ένοπλων αγωνιστών, πεζών και εφίππων που οδεύουν προς το Φραγκοκάστελλο. Το φαινόμενο διαρκεί περίπου δέκα λεπτά και οι σκιές χάνονται με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου. Ακόμη δεν έχει βρεθεί επιστημονική εξήγηση.

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΓΑΥΔΟΥ


Στο βόρειο τμήμα του ακρωτηρίου Τρυπητή βρίσκεται ένας ερειπωμένος φάρος, ο δεύτερος σε ορατότητα σε όλο τον κόσμο ύστερα από αυτόν της Γης του Πυρός στην Αργεντινή. Ο πύργος είχε ύψος 14μ., ενώ το εστιακό του ύψος ήταν 360 μέτρα. Κτίστηκε από τη Γαλλική Εταιρεία των Οθωμανικών Φάρων το 1880 και εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, αλλά καταστράφηκε από βομβαρδισμό των Γερμανών το 1942. Αντικαταστάθηκε από το φάρο που λειτουργεί σήμερα λίγο νοτιότερα στο ίδιο ακρωτήρι.

 

vypočítá než si ji ​​koupili, a to nejen proto, že je napsáno na obalu viagra 25mg pamatovat vzít v podobě, v níž se ​​nachází. Nic s tabletem ne.

Print Email